Geert-Jan Vons, directeur van Sea Shepherd Nederland neemt dit jaar deel aan onze zevende Antarctische campagne ter verdediging van de walvissen, Operatie "No Compromise".
Hij houdt een blog bij van zijn "avonturen" op campagne. Hier volgt deel 17.

Er is een causaal verband tussen de aanwezigheid van het Institute of Cetacean Research met haar schepen van de Japanse walvisvaardersvloot, in de Antarctische wateren van het Southern Ocean Whale Sanctuary enerzijds en de incidenten die sinds 31 december 2010 hebben plaatsgevonden beneden 60° Zuiderbreedte, en waarop het Ministerie van Infrastructuur en Milieu door Japan is aangesproken.

In tegenstelling tot Sea Shepherd is het ICR een volledig door de overheid gesteunde organisatie. 
Het ICR omschrijft zichzelf als “A unique organization in Japan specializing in the biological and social sciences related to whales, a non-profit research organization whose legal status is authorized by the Ministry of Agriculture, Forestry and Fisheries, Government of Japan, as a foundational judicial person”.

De Japanse overheid echter, kwijt zich volledig van haar verantwoordelijkheden en verleende bijvoorbeeld ook geen enkele medewerking aan internationale verzoeken tot medewerking aan onafhankelijk onderzoek naar het incident van 6 januari 2010, waarbij de kapitein van de Shonan Maru 2 bewust van koers wijzigde om de Ady Gil te rammen. Resultaat was dat de Ady Gil is gezonken.

Zowel de Australische (AMSA; Australian Maritime Safety Authority) als de Nieuwzeelandse (MNZ; Maritime New Zealand) autoriteiten hebben een onderzoek naar dit incident ingesteld. In beide gevallen is er van Japanse zijde absoluut géén medewerking verleend aan de onderzoeken. Volgens het eerste rapport is er zelfs niet eens sprake geweest van een serieus eigen onderzoek door de bevoegde Japanse autoriteiten zelf omdat er geen sprake zou zijn geweest van een overtreding. Onderstaande citaten getuigen;

1) MNZ Investigation report: Ady Gil and Shonan Maru No. 2 Collision on 6 january 2010;

In May 2010, Japan Coastguard advised that it had undertaken a preliminary investigation and identified no criminal action and therefore decided not to investigate further. In particular, Japan Coastguard indicated it had not taken statements from the crew and master. (Page 3)

The information contained within this report is based only on the data and evidence available to MNZ. This did not include any explanation or statement from the master or crew of Shonan Maru No. 2 or any other ICR vessels. (Page 5)

2) AMSA - Fact finding report into the reported collision involving the New Zealand registered craft Ady Gil and the Japan registered whaling ship Shonan Maru No. 2 in the Southern Ocean on 6 January 2010;

The Japanese Government subsequently advised the Australian Government that it would not be in a position to provide information in response to AMSA’s questions owing to the possibility that this material might be required in any investigation by Japanese authorities. Navigation data such as GPS track/plotter and course/speed voyage recorder had been seized by the Japan Coast Guard for this purpose. (Page 12)

No other information about the timing, position, weather conditions, sea state or course at the time of the incident was provided by the Japanese authorities to assist the investigation. (Page 12)

Due to the limited scope for AMSA to investigate the incident, the lack of access to the crew and the absence of a detailed response from the Shonan Maru No.2, AMSA was unable to collect sufficient evidence to fully examine the circumstances pertaining to compliance with regulations or to conclude the facts of the matter. (Page 13)

Praktisch gezien betekent dit dat er van Japanse zijde op geen enkele manier is meegewerkt aan deze onafhankelijke onderzoeken, en dat Japan met een dergelijke houding nog weg komt ook.

Sea Shepherd daarentegen heeft volledig meegewerkt aan bovengenoemde onderzoeken en heeft tevens haar volledige medewerking verleend aan alle verzoeken van de Nederlandse autoriteiten.

De doelstellingen en werkwijzen van Sea Shepherd zijn in het verleden herhaaldelijk en uitgebreid beschreven, toegelicht en gedocumenteerd en de huidige campagne van de Sea Shepherd wijkt niet af van deze koers.

De kapitein van de Shonan Maru 2, het schip dat vorig jaar de Ady Gil heeft geramd, is dit jaar de kapitein van de Yushin Maru 3, één van de Japanse harpoenschepen die de Steve Irwin en de Bob Barker achtervolgt. De harpoenschepen zijn groter, sneller en wendbaarder dan zowel de Steve Irwin als de Bob Barker.

De Japanse gezagvoerders, waaronder dus de voormalig kapitein van de Shonan Maru 2, hebben herhaaldelijk blijk gegeven van toenemend agressief gedrag.

Ondanks dat de handelingen van Sea Shepherd er spectaculair uit kunnen zien, zijn deze defensief van aard, en hebben als doel om de illegal opererende walvisjagers te hinderen.

Keer op keer beschuldigt Japan Sea Shepherd van criminele of zelfs terroristische activiteiten. Keer op keer klaagt Japan bij de Nederlandse overheid en keer op keer wordt Sea Shepherd ter verantwoording geroepen.

Feit blijft dat de Japanse walvisvaarders, gesteund door ICR en de Japanse overheid decennia lang wetten en regelgeving treden en gerechtvaardigd door zelf afgegeven vergunningen blijven jagen op beshermde en bedreigde diersoorten binnen de grenzen van een reservaat.

De reeds bestaande regelgeving en wetten zijn heel duidelijk. Het probleem zit in het gebrek aan internationale wil en/of daadkracht om de overtreders aan te pakken. De walvisvaarders van het ICR overtreden ieder jaar weer opnieuw wetten en verdragen en  geen enkel land durft Japan daar op aan te spreken, laat staan sancties op te leggen. De enige waar Japan daadwerkelijk last van heeft is Sea Shepherd.

Dit jaar probeert Japan wederom om de Nederlandse overheid te bespelen. Nederland zegt tégen de walvisjacht te zijn, maar voegt de daad niet echt bij het woord als het gaat om daar daadwerkelijk inhoud aan te geven. Het lijkt erop dat Nederland het belangrijker vindt om te kunnen zeggen dat ze een staat is waar men wet –en regelgeving handhaaft, en deze op verzoek van derden zelfs aanpast. Nederland lijkt meer belang te hechten aan haar omgang met Japan als diplomatieke en economische partner, dan aan het daadwerkelijk naleven van een eigen standpunt.

Wat redt daadwerkelijk het leven van, op papier beschermde, walvissen? De veelbelovende woorden van overheden of de daadwerkelijke acties van Sea Shepherd? Onlangs hebben uitgelekte documenten aangetoond dat er op diplomatiek niveau ook al herhaaldelijk contact is geweest tussen Japan en de VS. Zwart op wit is naar buiten gekomen dat door toedoen van de acties van Sea Shepherd de Japanse walvisjagers van ht ICR de laatste jaren bij lange na hun zelfgestelde quota van te willen doden walvissen niet hebben kunnen halen.

Het zijn de acties van Sea Shepherd die de laatste jaren uiterst succesvol geweest en daadwerkelijk de levens van duizenden walvissen hebben gered. Niet door het handelen van om het even welke nationale overheid, maar door de inzet van vrijwilligers van over de hele wereld.