Sea Shepherd vrijwilligers ter plaatse documenteerden een slachting die veel langduriger en chaotischer verliep dan officieel werd erkend. Terwijl in publieke verklaringen werd beweerd dat de jacht slechts 15 minuten duurde, toont beeldmateriaal van Sea Shepherd aan dat het bloedbad meer dan 30 minuten duurde — exclusief het uur waarin de dieren werden opgejaagd en de ondiepe wateren van het strand bij Leynar in werden gedwongen.

Bij meerdere grienden werden verwondingen vastgesteld die wijzen op slagen van bootpropellers.

Veel van de slachtoffers — pasgeboren kalveren en juvenielen — worden niet als eetbaar beschouwd en daarom niet meegenomen in de officiële dodentelling, ondanks het feit dat ze tijdens het proces zijn gedood en weggegooid. Tot nu toe is de dood van 64 jonge dieren bevestigd, maar het werkelijke aantal ligt mogelijk hoger, aangezien één slachtlocatie nog niet is meegeteld (de groep was zo groot dat de lichamen moesten worden opgesplitst en naar minstens drie verschillende locaties zijn gebracht voor de verwerking).

Sea Shepherd blijft de nasleep documenteren, waaronder de onbevestigde verplaatsing van meerdere transportwagens die vermoedelijk meer karkassen vervoeren naar een onbekende slachtlocatie.

Dit incident werpt opnieuw ernstige vragen op over de wreedheid, het gebrek aan transparantie en de ecologische onverschilligheid van de Grindadráp-traditie. Sea Shepherd roept op tot onmiddellijke internationale druk om deze massale slachtingen te stoppen en dringt er bij de Faeröerse overheid op aan om de groeiende verontwaardiging — zowel in het buitenland als op de eilanden zelf — serieus te nemen.