EEN GECOMMITTEERDE VAN HET AMERIKAANSE GERECHTSHOF VOOR HET 9E ARRONDISSEMENT DOET AANBEVELING IN ZAAK VAN ICR VERSUS SEA SHEPHERD; DEFINITIEVE BESLISSING VOLGT NOG.

Gecommitteerde Peter Shaw bracht gisteren een rapport uit met feitelijke bevindingen die de poging ondergraven van het Japanse ICR (Instituut voor Onderzoek naar Walvisachtigen) om SSCS (Sea Shepherd Conservation Society) oprichter Paul Watson, de huidige en voormalige vrijwillige directeuren en de administratief directeur van SSCS in minachting van het hof te houden voor het schenden van het voorlopig dwangbevel dat in december 2012 is uitgevaardigd.

Het dwangbevel sommeerde SSCS en Watson om zich te onthouden van bepaalde acties tegen Japanse schepen die betrokken zijn bij walvisvaart in de Zuidelijke Oceaan. Hieronder vielen het in gevaar brengen van de veilige navigatie, het fysiek ‘’aanvallen’’, of het naderen tot een afstand van minder dan 450 meter van zulke schepen. Het ICR vroeg het hof om Watson, SSCS, huidige en voormalige vrijwillige bestuursleden en de administratief directeur in minachting van het hof te houden wegens het overtreden van het dwangbevel dat van kracht was tijdens Operatie Zero Tolerance (OZT), de Antarctische campagne van 2012-13 Op basis van deze beschuldigingen werd er in Seattle van 28 oktober tot 6 november 2013 een rechtszaak voorgelegd aan Shaw.

De bevindingen van Shaw ondermijnen de eisen van het ICR behoorlijk. In een 79 pagina’s tellend rapport verwerpt Shaw herhaaldelijk de argumenten van het ICR en stelt dat Watson, SSCS en het SSCS leiderschap het dwangbevel naar behoren opvolgden, bijvoorbeeld door na de uitvaardiging van het dwangbevel te beslissen om de deelname van SSCS USA aan de campagne stop te zetten. Shaw verwerpt in het bijzonder de bewering van ICR dat SSCS poogde om het dwangbevel te negeren of te ontduiken.

Shaw schreef: "Het is ook duidelijk dat Sea Shepherd Australië (SSAL) de leiding over OZT zou overnemen, ongeacht de acties van Watson of iemand anders binnen SSCS USA. Er was sterke publieke en juridische steun voor walvisbescherming in Australië en, toen het bestuur van SSAL een juridisch standpunt ontving dat te kennen gaf dat het dwangbevel van dit hof niet bindend was voor SSAL, was het onvermijdelijk dat SSAL het zou overnemen. Watson had dit niet kunnen voorkomen. Uiteindelijk ligt de verantwoordelijkheid voor de inbreuk op de veiligheidsmarge en enige andere schending van het dwangbevel bij SSAL en de kapiteins die aan SSAL rapporteerden, maar eisers hebben SSAL of deze kapiteins hierover niet aangeklaagd, en het valt te betwijfelen of dit juridisch gezien mogelijk is.’’

Hoewel de aanbevelingen van Shaw welkom nieuws zijn voor de Sea Shepherd Conservation Society, is de organisatie zich ervan bewust dat dit aanbevelingen zijn. Zij wacht nu een beslissing af in de zaak die bij het federale gerechtshof dient dat het bevel in eerste aanleg aanhangig heeft gemaakt. ‘’We zijn verheugd over dit rapport’’, zei Charles Moure, raadsman voor SSCS. "Het is duidelijk dat hij zeer grondig en weloverwogen de duizenden pagina’s bewijsmateriaal en getuigschriften van vele getuigen in deze zaak heeft bekeken om deze aanbeveling uit te vaardigen", zei Moure.