Deze jachten, bekend als grindadráp of “grinds,” vonden plaats slechts enkele dagen na een bijzondere reddingsactie in het nabijgelegen IJsland, waar vrijwilligers en hulpteams met succes meer dan 60 gestrandde grienden van een noordelijk strand hebben gered. Het contrast had niet groter kunnen zijn.

De eerste jacht op 5 juli vond plaats op het eiland Suðuroy zonder publieke bekendmaking. Tegen de tijd dat Sea Shepherd via lokale anti-jachtbondgenoten hoorde van de jacht, was deze al voorbij en waren 40 walvissen gedood, waaronder een onbekend aantal jonge dieren en ongeboren kalveren.

Later diezelfde dag begon een tweede grind in Bøur. Sea Shepherd-ploegen waren ter plaatse om te documenteren hoe 51 grienden het strand op werden gedreven en gedood, waaronder 6 jongen en 4 drachtige vrouwtjes (de 4 ongeboren grienden zijn meegeteld in het eindtotaal). Eén walvis was actief aan het bevallen tijdens de drijfjacht – een moment van intens lijden dat door Sea Shepherd is vastgelegd.

Met deze twee jachten komt het totaal aantal grinds op de Faeröer-eilanden in 2025 op vier, waarbij 395 grienden zijn gedood.

De timing is des te schrijnender na de massale walvisstranding op 21 juni in Ólafsfjörður, IJsland. Daar gingen lokale bewoners en reddingswerkers het ijskoude water in om elke walvis te redden, wat aantoont dat een andere relatie met deze intelligente zeezoogdieren mogelijk is.

Sea Shepherd blijft de Faeröerse overheid oproepen om de grindadráp te beëindigen en roept de stille meerderheid van de Faeröerse bevolking die tegen deze jachten is op om zich publiekelijk uit te spreken. Verandering zal niet komen zonder druk van binnenuit de gemeenschap.